Plasticvervuiling is overal ter wereld een steeds groter wordend, bijna onoverkomelijk, probleem geworden.
Het Maleisische stadje Jenjarom ligt praktisch bedolven onder 19 duizend ton weggegooid plastic. In de Filipijnen en op Sardinië spoelen dode walvissen aan met kilo’s afval in hun maag.
De grote plasticsoep die vierhonderd jaar bij ons blijft
En in de Pacifische Oceaan drijft de Great Pacific Garbage Patch, ook wel de plasticsoep in de Noordelijke Grote Oceaan genoemd. Deze wolk aan afval bevat naar schatting zo’n 1.8 biljoen stukken plastic – 250 voor ieder mens op aarde.
Het probleem van de toenemende, gevaarlijke en vervuilende hoeveelheid plastic is dat we niet voldoende recyclen. Uit recent onderzoek blijkt dat bijna tachtig procent van al het plastic wereldwijd op de vuilnisbelt belandt. Het afbreken van dit materiaal kost zo’n vierhonderd jaar. Dat zijn vier eeuwen waarin onze nakomelingen moeten worstelen met het plastic flesje dat je nu misschien zo achteloos in de prullenbak gooit.
Een plastic toren van Babel
Om het probleem achter de ronddrijvende plasticsoepen aan te pakken, verzinnen bedrijven nieuwe manieren om plastic te recyclen. Door het te gebruiken voor de aanleg van nieuwe wegen, het maken van sportschoenen en andere modeaccessoires.
Amerikaanse architecten ontwikkelden zelfs een manier om een wolkenkrabber te 3D-printen met behulp van gerecycled plastic. Eerder deze weken kregen Jaemin Seo en Sanghoon Park hiervoor een eervolle vermelding in Evolo's 2019 Skyscraper Competition, voor hun plastic 'Toren van Babel'.
Een plastic toren die plastic recyclet
Deze toren in de vorm van een vin is niet alleen gemaakt van plastic, maar fungeert ook als een fabriek om ander plastic te recyclen in duurzame bouwmaterialen. De eerste onderzoeken suggereren dat dit soort afval - met een paar chemische behandelingen - duurzamer, lichter en flexibeler kan zijn dan traditionele bouwmaterialen als beton of staal.
Aan de voet van deze 'Toren van Babel' is een laaddok gebouwd waar schepen hun plastic kunnen dumpen. Het afval komt dan terecht op een band die leidt naar een versnipperaar in een van de kolommen. Hier wordt het plastic eveneens schoongemaakt en omgesmolten tot dunne vezels. Die op hun beurt gebruikt worden in 3D-printers die bouwmateriaal zoals vloeren en muren produceren.
Het gebouw kan zelfs zichzelf repareren. De wolkenkrabber gebruikt dezelfde materialen die het produceert. In een presentatie lieten architecten Seo en Park zien dat hun toren een hele stad kan opbouwen uit afval.
De creatie van de twee architecten is geen echte Toren van Babel, in de Bijbelse zin of qua uiterlijk. Maar de twee torens delen een symbolische betekenis, vindt het tweetal. Zoals het Bijbelse gebouw een gevaar is voor zichzelf, laat ook deze moderne toren zien dat plastic - hoe handig en fantasievol hergebruikt - een groot gevaar is voor de wereld.
Lees meer over het plasticprobleem:
- De 22-jarige Boyan Slat die alle plastic uit de oceaan wil halen: ‘Technologie wordt vaak met scepsis ontvangen’
- Onderzoekers hebben een minuscuul diertje ontdekt dat plastic eet – en dat is geen goed nieuws
- Je boodschappen zitten straks niet meer in plastic verpakt, maar in olifantsgras – dankzij deze Zuid-Hollandse ondernemer